Bilmediğim bir yere gideceğim yarın öğlen saatlerinde...Hayatın en sevdiğim yanı içerisinde barındırdığı bu süprizler işte...Daha 15 güne kadar hayatımı nerde sürdüreceğimi bilemezken,şu an gideceğim yerin bileti bile alındı...Zaten hayatın içerisinde ki bu süprizler de olmasa çekilecek gibi değil...Gün boyu Sıla'yı dinledim...Beni üzen ise benim Sıla'yı dinlerken düşündüğüm kişinin,bir başkasını için üzülüyor olma ihtimali...Nedense her ayrılık sonunda düşünürken terkedeni,hep böyle oluyorum...Sanırım her insan gibi bende mutsuzluğu seviyorum,kedersiz geçirirsem zamanı istediklerim olmayacak gibi hissediyorum...Yalnızlığın insana yaptırdıklarına bakın...
Bilmediğim yere giderken kendimi zorluyorum...Gitmeliyim,gitmek zorundayım...Kalanlar sağlıcakla kalsın...İşte bir adamın 'yeni yerlere uzaktan bakışı'...Boş valiz beni beklerken,bende onu bekliyorum ve gidiyorum...
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
Şu terkedip gidenleri düşünüp, Sıla dinlemek acı veriyordur eminim. Kendini cezalandırıyorsun değil mi? 'O insan için değmez' diyorsun ama ister istemez üzülüyorsundur. Boşver be :) N`aparsa yapsın
YanıtlaSil