İş ortamı,bayrama yakın bir zaman dilimi,bir kaç insan beynimin içinde.Nereye doğru kaysam bir korku,zaman işte böyle geçiyor.Değilmiydi ki zaman,göreceli yani izafi yani kesrep,vahdet aleminden uzakta-belkide çok yakın da-düşünsel süreçlerin karmaşıklığıyla beraber akıyorum Vega yıldızına doğru.Bir ben akmıyorum tabi ki,sen,o,bu dünyada yaşayan veya ölmüş herkes akıyor herkül takımyıldızına.Hemde devasa bir hızla.İşte akarken güneş sistemi,düşünüyorum iş ortamını,bayramı ve beynimin içinde ki bir kaç kişiyi.Bu kişilerden bir tanesi eskilerden hemde çok eskilerden,yara açıcı denebilir lakabına,fırladı birden anılardan ve kaldı bir kaç gündür...Akıyor güneş sistemi ve ben düşünüyorum izafi yani göreceli yani maddesel şeyleri soyut alemde,hemde vahdet alemine çok uzakta-belki de çok yakında-...